The Invention of Lying 2009
کارگردان: Ricky Gervais و Matthew Robinson
بازیگران: Ricky Gervais (مارک بلیسون ) Jennifer Garner (آنا) Rob Lowe (براد کسلر)
خلاصه فیلم :
در دنیایی که مردم آن نمی توانند دروغ بگویند و نمی دانندکه دروغ چیست مارک بلیسون نویسنده ای است که از کارش اخراج می شود و از لحاظ روحی نیز ضربه می خورد و صاحبخانه اش نیز جوابش کرده است که ناگهان حرفی غیر واقعی می زند و اولین دروغ ناخواسته توسط او گفته می شودو کارش راه می افتد.بعداز اینکه اوازموضوع اگاهی پیدامی کندشروع به استفاده از دروغ درجهت منافعش می کند و با استفاده از این حربه زندگی مارک عوض می شود اما جاهایی نیز هست که حربه دروغ کارساز نیست ....
درباره فیلم:
فیلم اختراع دروغگویی به ما نشان می دهد که اگر دروغ نبود چه زندگی وحشتناکی منتظر ما بود اگر دروغ نبود رویا هم نبود اگر دروغ نبود اسطوره هم نبود دین هم نبود نبوغ هم نبود حتی خلاقیت نیز در دنیای بی دروغ جایی نداشت دنیای بود که بهترین فیلمهایش روایت های کسل کننده تاریخ پیشنیان بود و مردمانش در نشان دادن نفرت به هم کوچکترین تردیدی به خود راه نمی دادند دنیای پر از انسانهای سرخورده و مایوس .فیلم روی ایده بکری دست گذاشته و از نظر فیلمنامه مشکلی ندارد و بازیگر نقش اول آن نیز که هم کارگردان فیلم و هم یکی از نویسندگان فیلمنامه است بازی روانی دارد تا جائیکه جنیفر گارنر در جلوی او کم می آورد و بازیش لوس و خنک جلوه می کند شاید به این خاطر است که آقای ریکی گراویس. نقش را بازی نمی کند چون بازیگر نیست بلکه فقط خودش را نشان می دهد مخصوصاً در قسمتهای دپرس بودن مارک او فوق العاده طبیعی جلوه می کند .
قسمت میانی فیلم به نظرم پر کشش تر از همه قسمتهای آن است آنجائیکه مارک مجبور شد که به مردم توضیح بدهد از کجا می داند مادرش به دیار نیستی نرفته بلکه به کاخی زیبا عزیمت کرده است و او مانند موسی دو لوح نوشت و ده قانون در آن قرار داد که آنها را برای مردم آورده و آن لوح هایش هم چیزی نبود جز دو جعبه پیتزا که قاوانین را روی آن چسبانده بود ( ادای دینی آشکار به فیلم ده فرمان ) با دیدن این سکانس این نکته به ذهنم آمد که اصولاً پیامبران با افراد عادی هیچ فرقی ندارند بجز اینکه مردم حرفهای آنان را تمام و کمال باور می کنند و در دنیایی که دروغ نباشد همه به نوعی پیامبرند اما وقوف بر آن مسئله مهمی است وچون تنهامارک به این امراگاه شده بوده میتوانست مانند پیامبر برای مردم قانون بیاورد و همگان برگرد او چون مریدان یک پیامبرجمع شوند . صحنه های تامل برانگیز در این فیلم کوچک و بی ادعا کم نیست فیلم برای دو ساعت تفریح و داشتن لحظه های شاد گزینه مناسبی است از دستش ندهید
درود
پاسخحذفنقد بسيار زيبايي با نثر و زبان نقد زيبا تري بود
بسيار از دانسته هايتان لذت بردم
شاد باشيد وپيروز
سعید جان حتما با خوندن مطلب من می دونی که از فیلم خوشم نیومده. من این آقای جرویز را خیلی دوست دارم مخصوصا تو گلدن گلوب پارسال که خیلی کوتاه با جمله من بازیگر تلویزیونی شوخیهایش را شروع کرد و هم گلدن گلوب امسال که کلا مجری مراسم بود و در هر دو یک لحظه لیوان مشروبش رو پایین نمی گذاشت. اما بازیش منو راضی نکرد مثلا اضصطراب اولیم ملاقاتش پشت رد خونه گارنر یا بالای سر مادر رو به موتش خیلی مصنوعی بود. درسته که ایده فیلم درخشانه و حرفهاتو در این زمینه قبول دارم. مخصوصا بخش پیامبر اما اجرای به نظرم خیلی رو و شعاری بود. ما هم که با شعار دادن خیلی مشکل داریم! اما نقدت خیلی روان بود و با خوندنش کلی یاد گرفتم. ممنون
پاسخحذفآرش عزیز شما همیشه نسبت به من لطف داری
پاسخحذفهومن جان ممنون که سرزدی و نظرت را گذاشتی سلیقه است دیگه