The Hurt Locker 2008

کارگردان: Kathryn Bigelow

بازیگران: Jeremy Renner (جیمز) Anthony Mackie (سنبورن) Guy Pearce (تامپسون) Evangeline Lilly (کانی جیمز)

خلاصه داستان:

گروهی از سربازان آمریکایی که متخصص خنثی کردن بمب هستند بر اثر یک انفجار رئیس خود را از دست می دهند و(جیمز) به عنوان رئیس جدیدی برای آنان می آید که رفتارش با قبلی فرق میکند.ابتدا تنش بین او و گروه زیاد است تا جایی که حتی فکر کشتن او به سر یکی از افراد گروه میرسد اما با پیش آمدن وقایعی سخت و بروز شجاعت هایی از او همه او را می پذیرند اما مشکلات در عراق بسیار است ...

درباره فیلم:

قبل از شروع نقد فیلم باید بگم که قصد من فقط این بود که فیلم های روز جهان را نقد کنم اما این فیلم با اینکه در سال 2008 نمایش داده شده اما نامزد جوایز متعددی در مراسم گلدن گلوب امسال شده و برای همین من این فیلم را به عنوان فیلم روز نقد می کنم .

((قفس رنج)) که ظاهرا کنایه ازلباسی است که خنثی کنندگان بمب به تن می کنند و همینطور اشاره به شرایط روحی سربازان آمریکایی در کشوری بیگانه رادارد از دیدگاه ( هنر برای هنر) فیلم خوب و قابل اعتنایی است فیلمنامه بدون نقصی دارد و بازیگرانی خوب و کارگردانی چیره دست که با هنرمندی چنان ملموس و واقعی ماجراها را به تصویر می کشد که وسط فیلم آدم گاهی شک می کند که فیلمی مستند درباره عراق می بیند یا یک فیلم سینمایی را .اما برای من فیلم خوب و کاملی نبود چرا که من بیشتر طرفدار دیدگاه (هنرمتعهد) هستم و به همین دلیل فیلم زیبایی مثل (قفس رنج) را که در جهت منافع سیاسی آمریکا ساخته شده و حضور سربازان آمریکایی در عراق را توجیه می کند دوست ندارم .البته که این توجیه برای من اصلا قابل قبول نیست مثلا اینکه چون متخصص خنثی کردن بمب در عراق کم است وجود سربازان آمریکایی در آنجا لازم است بیشتر باید حرف (جورج بوش) باشد تا خانم (کاترین بیگلو) .احساس میکنم که اگر این فیلم در دوره ریاست جمهوری (اوباما) ساخته می شد خیلی بهتر و زیباتر می شد تا دوره (جورج بوش) .به هر حال فیلم (قفس رنج ) فیلمی است که تاریخ مصرف آن گذشته است و بیشتر من را به یاد فیلم به شدت تبلیغاتی ریدلی اسکات (سقوط شاهین سیاه) انداخت که درآنجا نیز دخالت نظامی آمریکادرسودان توجیه می شد.هنگامی که در آخر فیلم قفس رنج سرباز امریکایی با قدم هایی محکم برای ماموریتی دوباره از هواپیما پیاده می شود و این بار به جای 40 روز قرار است 365 روز در عراق بماند خدا را شکر کردم که با آمدن اوباما زیاده خواهی امثال خانم بیگلو و جورج بوش به فراموشی سپرده شد و مردم عراق هم امیدوارشدند مشکلات خودشان را خود حل کنند و صاحب مملکت خود باشند. اما صرف نظر از این نقطه ضعف بزرگ فیلم (قفس رنج) فیلم واقعا خوبی است و صحنه های به یاد ماندنی بسیار دارد که تا مدت ها از یاد آدم نمی رود.از جمله تصویر مردی که به زور بمب ها به او وصل شده و او التماس کنان کمک می خواهد و سرباز آمریکایی عاجز از کمک به اوست و او در لحظات آخر شهادتین را به زبان می آورد و یا صحنه کودکی که او را کشته اند و در درون شکمش بمب کار گذاشته اند.اصلا بهتر است فیلم را با این پیش زمینه ببینید که ماجرای ماندن سربازان آمریکایی در عراق مدت هاست که تمام شده است .این هم لینک آی ام دی بی فیلم :

http://www.imdb.com/title/tt0887912/

نمره من به این فیلم 5/6(شش و نیم ) از 10 امتیاز